Κυρία θέλω να σε πάρω μια αγκαλιά… αλλά ξέρω πως δεν κάνει… αλλά θέλω!!! Μου λείψατε πολύ!!! Γιορτή θα κάνουμε;;; Κολυμβητήριο θα πάμε; Θα βγούμε για κοινωνική ένταξη;;; Έχω γενέθλια θα σβήσουμε τούρτα;;; χάσαμε και το ανοιξιάτικο παζάρι τι θα τα κάνουμε τα φυτά μας…

Τι απαντάς σε όλα αυτά;;;

Όλα θα γίνουν… με έναν διαφορετικό τρόπο… και όμορφα θα προσπαθήσουμε να κλείσουμε και αυτή τη χρονιά αν και διαφορετικά… γιατί αγαπιόμαστε… γιατί προγραμματίζουμε… γιατί προβλέπουμε πριν από κάθε οδηγία!!! Γιατί είμαστε εκπαιδευτικοί… είμαστε επαγγελματίες και δίνουμε ψυχή… και ας μας κατηγορούν όσοι δεν ξέρουν…Εμάς μας αρκούν τα χαμόγελα και η λαχτάρα των μαθητών μας…αυτό είναι η ανταμοιβή μας!

Επιστρέψαμε στη νέα πραγματικότητα… με αποστάσεις… με προφυλάξεις… με πολλούς νέους κανόνες που καθόλου δεν μας ταιριάζουν και πολύ μας δυσκολεύουν… αλλά πάντα με την ίδια θετική διάθεση… και τα δικά μας χαμόγελα να περισσεύουν αν και πίσω από βιτρίνα… και λαχτάρα για αγκαλιές και φιλιά που δεν μπορούμε να μοιραστούμε… και πολύ κέφι για όμορφες δημιουργικές στιγμές!!! Πιάσαμε τα πινέλα από το πρωί…βγάλαμε τα τραπεζάκια έξω και κάναμε μάθημα κάτω από τα δέντρα μας… φροντίσαμε τα φυτά μας… γυμναστήκαμε… εκπαιδευτήκαμε στους κανόνες… Γιατί έχουμε πολλά να κάνουμε και έξω από τις τάξεις μας… με τις αποστάσεις μας… τις προφυλάξεις μας… η αυλή μας μεγάλη και φιλόξενη με όμορφες γωνιές και χαμόγελα παιδιών επιτέλους!!!

Τι και αν μας δυσκολεύει τόσο αυτό το κτίριο… τι και αν είναι επικίνδυνο… ποιος μας καταλαβαίνει;;;; προσωρινές λύσεις βρήκαμε… αλλά σας το δηλώνουμε είναι προσωρινές…γιατί είναι καλοκαίρι και μας βοηθάει ο καιρός… για χειμώνα με αυτές τις συνθήκες ούτε συζήτηση μέσα σε αυτό το κτίριο!!! Ακούει κανείς;;;;

Επιστρέψαμε και μένουμε ασφαλείς και στο σχολείο!!!